Bir bardak hüzünle demlenmiş çay,

Bir dilim ağlayan kek,

Bir kaç göz yaşı kurabiyesi

Ve hüzünle kurulmuş bir sofrada demleniyorum...

Korktuğum gün geldi çattı. 14 Şubat sevmediğim ve benim için gayet sıradan olan bir gün. Anlayamadığım şey, bu günün amacı ne? neye hizmet ediyor? Sadece çiçek, mücevherat, çikolata satışlarını patlatmaya yaramıyor mu?.Zaten ilişkilerin yozlaştığı, dün tanıdıkları insana bugün "aşkoooom" diyen pıtırcıkların olduğu bu devirde sevgiden aşktan söz etmek ne saçma. Ben sevdiğimin sevgililer gününde değil, ihtiyacım olduğunda yanımda olmasını isterim. Deliye her gün bayramsa, sevgililere de her gün sevgililer günüdür bence. Sevginin de tüketime alet edilmesine izin vermeyelim. Aşkımıza sahip çıkalım(Sosyal mesaj gibi oldu hehe).