Eski Yaşın Muhasebesi

Ben doğum günlerimde  bir yılın muhasebesini yaparım. Neydim,ne hissettim,  ne oldum diye…

Bu yıl da yine beynimi aktife, yüreğimi pasife yazdım. Hayallerimi sayım ve tesellüm fazlalarına. Korkularımı geçmiş yıllar zararlarına, kaygılarımı gelecek yıllara ait gider tahakkuklarına  ve dostlarımı özkaynaklara yazdım. Bazı şeyleri beynimle yüreğim arasında virman yaptım durdum.

Bir yıl boyunca çizdiğim yolu, bir kenara çekilip de seyrettim......

İnsan ne çabuk değişiyor.İnsanın hayatı nasıl birden farklılaşıyor.Ruhum dönem dönem ağırlaşıp hafifledi bu süreçte.Yeni yaşıma bazı şeylerin farkına vararak başlıyorum.Hayatı akışına bırakıp dolu dolu yaşamak istiyorum.Neyzen Tevfik’in de dediği gibi

"Hayat, çatlak bardaktaki suya benzer. İçsen de tükenir içmesen de. Bu yüzden hayattan tat almaya bak. Çünkü yaşasan da bitecek yaşamasan da…"

Yine ihmal ettim blogumu.Şu sıralar neleri ihmal etmedim ki.Bu süreçte kaprislerime boyun eğen, yanımda olduğunu her an hissettirenlere teşekkür ediyorum.Çok az kaldı bekliyorum.Ya güneş doğacak yada yağmurlar bastıracak ve hiç bir şeye dayanamayacağını sanan ben her iki durumda da gerekeni layıkıyla yapacağım.





Bazen çok konuşmak, yazmak yerine şu kadarcık bir şiir bile yeter duyguları anlatmaya. Buyrun;



Beklenen


Ne hasta bekler sabahı,

Ne taze ölüyü mezar.

Ne de şeytan, bir günahı,

Seni beklediğim kadar.



Geçti istemem gelmeni,

Yokluğunda buldum seni;

Bırak vehmimde gölgeni,

Gelme, artık neye yarar?



Necip Fazıl Kısakürek